سه شنبه ۱۱ شهریور ۰۴ | ۱۱:۵۱ ۲ بازديد
زلزله همواره یکی از مهم‌ترین تهدیدها برای سازه‌هاست و دیوارهای غیرسازه‌ای معمولاً نخستین بخش‌هایی هستند که دچار شکست و ریزش می‌شوند. به همین دلیل، روش‌های مختلفی برای مقاوم‌سازی این دیوارها به کار گرفته می‌شود که یکی از نوین‌ترین آن‌ها وال مش است.
در این روش، به جای استفاده از وال‌پست‌های سنتی، از شبکه‌های الیافی فایبرگلاس استفاده می‌شود. این مش‌ها در فواصل منظم روی دیوار نصب شده و با لایه‌ای از ملات یا پلاستر پوشانده می‌شوند. به این ترتیب، سطح دیوار به یکپارچگی و مقاومت بیشتری در برابر نیروهای جانبی زلزله دست پیدا می‌کند.
از ویژگی‌های مهم وال‌مش می‌توان به وزن سبک، سهولت اجرا و کاهش هزینه‌ها اشاره کرد. این سیستم برخلاف وال‌پست فلزی، نیازمند اسکلت‌بندی پیچیده نیست و اجرای آن زمان کمتری می‌برد. همچنین به دلیل انعطاف‌پذیری الیاف فایبرگلاس، خطر شکست موضعی و ترک‌های شدید در دیوار کاهش می‌یابد.
اجرای وال‌مش شامل چند مرحله اصلی است: آماده‌سازی سطح دیوار، تعیین محل قرارگیری شبکه‌ها، نصب مش‌ها با استفاده از چسب یا میخ مخصوص، اجرای لایه نخست پلاستر و در نهایت تکمیل پوشش نهایی. در گوشه‌ها و درزهای انقطاع نیز از نبشی‌های فلزی یا پروفیل‌های مخصوص برای مهار بهتر استفاده می‌شود.
با وجود مزایای فراوان، وال‌مش محدودیت‌هایی هم دارد. کیفیت پایین مصالح یا اجرای غیراستاندارد می‌تواند کل سیستم را بی‌اثر کند. همچنین نصب تأسیسات روی دیوارهایی که با وال‌مش اجرا شده‌اند دشوارتر است. با این حال، در صورت استفاده از مصالح دارای گواهی فنی و اجرای صحیح توسط نیروی متخصص، وال‌مش یک روش مطمئن و مورد تأیید برای جایگزینی وال‌پست محسوب می‌شود.
این فناوری در سال‌های اخیر با استقبال گسترده مهندسان و مجریان پروژه‌ها روبه‌رو شده و آینده‌ای روشن برای ایمن‌سازی ساختمان‌ها در برابر زلزله دارد.
می‌خوای این متن رو هم مثل قبلی، رسمی و فنی نگه دارم یا برات یک نسخه ساده‌تر و عمومی‌تر برای مخاطب غیرمتخصص هم آماده کنم؟
در این روش، به جای استفاده از وال‌پست‌های سنتی، از شبکه‌های الیافی فایبرگلاس استفاده می‌شود. این مش‌ها در فواصل منظم روی دیوار نصب شده و با لایه‌ای از ملات یا پلاستر پوشانده می‌شوند. به این ترتیب، سطح دیوار به یکپارچگی و مقاومت بیشتری در برابر نیروهای جانبی زلزله دست پیدا می‌کند.
از ویژگی‌های مهم وال‌مش می‌توان به وزن سبک، سهولت اجرا و کاهش هزینه‌ها اشاره کرد. این سیستم برخلاف وال‌پست فلزی، نیازمند اسکلت‌بندی پیچیده نیست و اجرای آن زمان کمتری می‌برد. همچنین به دلیل انعطاف‌پذیری الیاف فایبرگلاس، خطر شکست موضعی و ترک‌های شدید در دیوار کاهش می‌یابد.
اجرای وال‌مش شامل چند مرحله اصلی است: آماده‌سازی سطح دیوار، تعیین محل قرارگیری شبکه‌ها، نصب مش‌ها با استفاده از چسب یا میخ مخصوص، اجرای لایه نخست پلاستر و در نهایت تکمیل پوشش نهایی. در گوشه‌ها و درزهای انقطاع نیز از نبشی‌های فلزی یا پروفیل‌های مخصوص برای مهار بهتر استفاده می‌شود.
با وجود مزایای فراوان، وال‌مش محدودیت‌هایی هم دارد. کیفیت پایین مصالح یا اجرای غیراستاندارد می‌تواند کل سیستم را بی‌اثر کند. همچنین نصب تأسیسات روی دیوارهایی که با وال‌مش اجرا شده‌اند دشوارتر است. با این حال، در صورت استفاده از مصالح دارای گواهی فنی و اجرای صحیح توسط نیروی متخصص، وال‌مش یک روش مطمئن و مورد تأیید برای جایگزینی وال‌پست محسوب می‌شود.
این فناوری در سال‌های اخیر با استقبال گسترده مهندسان و مجریان پروژه‌ها روبه‌رو شده و آینده‌ای روشن برای ایمن‌سازی ساختمان‌ها در برابر زلزله دارد.
می‌خوای این متن رو هم مثل قبلی، رسمی و فنی نگه دارم یا برات یک نسخه ساده‌تر و عمومی‌تر برای مخاطب غیرمتخصص هم آماده کنم؟
چرا بازسازی آشپزخانه اینقدر مهمه؟
آموزش تخصصی تعدیل نویسی
آموزش نظارت و اجرای ساختمان